dinsdag 17 april 2012

Vanuit de organisatie

Op deze achteraf toch zonnige maandag, met wat regen, doch zeer plaatselijk en niet echt veel, is er veel georganiseerd, naast het gewone handwerk.
Maar liefst 8 scholieren of leerlingen van de KTS uit Teylingen hebben hand- en spandiensten verricht. En ze komen nog een paar dagen langs om te helpen, maatschappelijk stage te lopen zogezegd. De KTS rijdt zelf mee in het bloemencorso met een paar bijzondere fietsen, zogeheten Sunrider ligfietsen. Men houdt zich op deze opleiding erg bezig met duurzaamheid en elektrisch voortbewegen.  Enkele jaren geleden bijvoorbeeld met duurzaam varen in een met zonnecellen aangedreven boot viel men nog in de prijzen. Nu dus bij het corso met fietsen, dan uiteraard wel met mooie bloemen er op.
Ook vandaag: maar liefst 200 kratten bloemen aan de voorraad toegevoegd, 500 daarvan gevuld met dubbele tulpen, in de kleur rood.
Vanavond heb ik onze bestuursleden en commissieleden nog voor de laatste maal (hoewel) toegesproken, zo van: Nu gaat het echt beginnen. Natuurlijk niet, we zijn al heel lang bezig. Maar zo even met zijn allen bij elkaar is goed voor de teamgeest. Dan hoor je nog even de laatste uitdagingen (want zo heten problemen tegenwoordig) waar iedereen mee van doen heeft. Twee muziekkorpsen die op het laatste moment afzeggen (een ervan die overigens vorig jaar nogal hoog van de toren blies, vanwege het feit dat er geen korpsen mee liepen, tja). Zie zo'n 5 dagen voor de dag der dagen dan nog maar twee korpsen te regelen. Gelukkig heeft onze muziekman veel krediet in die wereld, waardoor het hem vanavond toch lukte om het rond te breien.
We moeten ook nog iets regelen met een praalwagen die terug komt naar Noordwijk, want daar blijkt dan weer sprake van een misverstand. Maar, onder druk wordt alles vloeibaar, dus we gaan kijken hoe we daar dan weer uit gaan komen. En we sleutelen nog aan de openingshandeling van aanstaande vrijdag. Evenals dat de opperspreekstalmeester doende is zijn verhaal, wat hij 5 keer mag houden en andere ook nog een aantal malen gebruiken, verder bij te slijpen. Over de bloemen kan hij natuurlijk nog niets opschrijven (hoewel, hij bedenkt wel wat), maar over de achtergrond van het ontwerp, de sponsor/opdrachtgever/deelnemer en het verhaal dat verteld wordt, kan natuurlijk wel al het nodige worden opgediept.
Ik heb ook nog even met de twee ontwerpers, Jan Guldemond en Margriet van Dam, gesproken over hun ontwerpen. Ze vinden het erg leuk om te doen, best spannend hoe het gaat worden en ook hoe de sponsor/opdrachtgever/deelnemer er over denkt. Er zijn enkele praalwagens die wel erg veel terug moesten naar de ontwerptafel. En heel eerlijk, dat lag dan niet aan de ontwerper, maar aan laten we het maar noemen voortschrijdend inzicht (ik doe tenslotte ook iets in de politiek). Maar het leuke, nogmaals, overheerst.
Nog een beetje verstopt
Want waar kun je een praalwagen ontwerpen in samenspraak met een conservator van een Rijksmusuem. En komt er een enorme twitterwall op een praalwagen, een lichtbalk die niet missaat aan de rand van een voetbalveld (van het betaalde voetbal). En een beetje spelen met techniek, om te zorgen dat op de praalwagen met als titel rooksignalen ook echte rooksignalen komen, met een bewegend kleed van hyacinten die de rook verspreidt. En rijdt een praalwagen voorbij met een tribune met heuse oranje supporters die naar Polen gaan, iets met voetbal. Bij het bloemencorso van de Bollenstreek!

Geen opmerkingen: