De bouw

Je zou het haast niet zeggen, maar naast de bloemen en de verkeersregels, moet er ook nog veel anders gedaan worden, onder meer moet er een corso gebouwd worden.
Dat begint al in het najaar. Na het rondje langs de deelnemers om te inventariseren welk onderwerp hun praalwagen binnen het thema dient te krijgen, gaat de ontwerper (art director) aan de slag. Of zelf (een aantal praalwagens ontwerpt ze zelf, in samenspraak met de deelnemer) of dit jaar voor het eerst via zogeheten ontwerpteams. Die teams bestaan uit mensen van diverse pluimage. Vanuit de opdrachtgever (die hun idee hebben en vaak ook een creatieveling die dat gaat "verbeelden"), de stekersvereniging, mensen van de bouw, mensen van de figuratie, mensen van de communicatie. En in enkele sessies ontstaan dan de meest mooie en creatieve (en vaak ook vernieuwende) ontwerpen van praalwagens.
Wanneer de ontwerpen klaar zijn, wordt er een zogeheten technische tekening gemaakt. Die dan dienst doet voor de bouwers, door ons ook wel lassers genaamd. Want zij maken van die technische tekeningen met veel betonijzer en ander staal het geraamte van de praalwagen. Op oude of nieuwe onderstellen. We hebben overigens, dankzij een zeer gulle gever die er zomaar twee doneerde, inmiddels 10 van die nieuwe, moderne, duurzame en ruim opgezette nieuwe onderstellen. Nog maar een aantal te gaan. Die bouwers zijn in het dagelijks leven constructiebedrijven uit de Bollenstreek die het lassen van die wagens tot een kunst hebben verheven. Overigens wel hun vak en werk, dus het mag wel ook ...
De stalen karkassen gaan dan stuk voor stuk naar de opbouwhal aan de Rijksstraatweg te Sassenheim, onder begeleiding van gele autootjes. Want nog lang niet klaar voor het echte steekwerk. Eerste moeten ze worden gewikkeld en/of gekartond (wel erg vakjargon, nietwaar). Om het stalen geraamte wordt dan dus plastic folie gewikkeld en bepaalde delen worden met golfkarton omwikkeld. Want daarop wordt dan weer purschuim, uit de bouw, gespoten, waarin later de naalden met bloemen kunnen worden geprikt, vakjargon daarvan is dan weer Gestoken.
Inmiddels as we speak zijn alle praalwagens gewikkeld en is een groot gedeelte van hen van purschuim voorzien. Maar Mike, onze purman (jaha), heeft er nog wel een aantal te gaan. Na het schuimen ga je aardig zien hoe de praalwagens zich tonen. En zijn we bijna klaar. De afwerking kan beginnen. In het zicht blijvende stalen steunen en andere constructiedelen worden geschilderd. Sommige stukken schuim, waar we met steken niet bij kunnen (of hoeven te kunnen) worden van zijde voorzien, plaatsen voor de figuranten worden gereed gemaakt en de plekken waar het bloemenarrangement komt worden gereed gemaakt.

Zo valt het nog wel mee, maar het zijn er veel

En dan, dan staan ze klaar en te wachten om voorzien te worden van de bloemen en de naalden. Die naalden zijn overigens vandaag binnengekomen. Een hele pallet vol, want we gebruiken er wel een paar.