Na gedane arbeid |
Zo’n vrijdag is aan de ene kant wel wat relaxt, aan de
andere kant gaat het dan wel gebeuren. We zeggen altijd van tevoren: Er zijn
altijd twee praalwagens niet klaar op vrijdagochtend, maar we weten nooit precies
welke. En jawel, twee praalwagens niet klaar, inmiddels weten we natuurlijk wel
welke. Van een zagen we het al vroeg aankomen, de wagen van Keukenhof. Daar zat
zo veel (steek)werk aan, dat moest wel “niet goed gaan”. Het mooie van het corso
is dat dan alle hens aan dek gaat. Stekers(verenigingen) die juist vroeg klaar
zijn, gaan helpen. Zo ook hier. Diverse extra helpende handen, die dan ook nog
hun best doen, ook al is het de concurrent. Want er zijn natuurlijk geen
concurrenten, allemaal voor hetzelfde doel. Vooral de hyacinten van die
praalwagen, de te steken hyacinten dus, waren zeer erg veel bewerkelijk. Ze
zijn dan ook van de praalwagens afgehaald om rondom te kunnen werken. Maar ook
dit is weer gelukt, voor de ogen van de jury werden de laatste handelingen
verricht.
Tot in detail, dit is echte ontbijtkoek |
De jury dus al aan de slag op vrijdagochtend. Voor hen is
het allemaal ook wat bewerkelijker geworden, vanwege het vroege vertrek uit de
hal, doch meer om de wagens ook buiten te beoordelen en inclusief figuratie en
muziek. Dus, rondje in de hal in de ochtend, rondje buiten in de middag en
rondje met figuratie in de avond. Betekent wel dat ik tijdens de opening en
mijn openingspraatje de namen van de prijswinnaar dus letterlijk in mijn handen
gedrukt krijg.
Er zijn overigens drie categorieën, die voor de mooiste praalwagen
(daar ging het net over), voor de beste steekprestatie (die wordt pas bekend gemaakt
tijdens de medewerkersmiddag half mei) en voor de mooiste bijzondere voertuig
of luxe wagen (dat wordt ook vrijdagmiddag gejureerd, maar die krijg ik dan iets
eerder in handen.
Onder genot van een bakkie het uitrijden bekijken |
Het uitrijden uit de hal blijft altijd wel weer een mooi
gezicht en actie. Het is direct de test of ze allemaal willen rijden en of
alles heel is en het doet. In de hal namelijk mochten er al twee lekke banden
worden gerepareerd en een van de nieuwe onderstellen had problemen met de
frequentieregelaar (jaja, ik weet er veel van…). Dat gebeurt dan in ieder geval
niet onderweg (hopen we dan maar).
Ze krijgen buiten nog een lekker bui en omdat het gelukkig
niet regent doet de brandweer dat, waarvoor natuurlijk dank. Dan is het even
rommelig bij het op de weg zetten van de stoet, zag ik met eigen ogen, maar een
paar harde brullen en het ging weer goed. Dan, ook dank aan die ander
hulpdienst, de politie, onder politie-escorte naar Noordwijkerhout, om daar
langzaam maar zeker klaargezet te worden voor het stilstaand corso aldaar (oh,
dan klopt mijn kop weer niet) (en de jurering). Het is er mooi weer voor.
Hier even wat rustig, maar dat is de bedriegende schijn |
Al eerder wat verhaald over de verder uitbouw van de
opbouwdagen, zowel organisatorisch als ten behoeve van het publiek. Beide zijn
best wel of eigenlijk gewoon goed gegaan. Bijna 2500 betalende bezoekers in de
2,5 dag en natuurlijk veel van e vrijwilligers, alsmede nog een hele serie
relatiebezoeken, onder meer door onze vrienden. Kortom, lekker druk geweest.
We kunnen door de Bollenstreek heen, langs de vele
toeschouwers, en op naar Haarlem.
En nog geheim, voor de openingshandeling |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten