vrijdag 24 april 2015

Van stilstaan naar rijden

Na gedane arbeid
Zo’n vrijdag is aan de ene kant wel wat relaxt, aan de andere kant gaat het dan wel gebeuren. We zeggen altijd van tevoren: Er zijn altijd twee praalwagens niet klaar op vrijdagochtend, maar we weten nooit precies welke. En jawel, twee praalwagens niet klaar, inmiddels weten we natuurlijk wel welke. Van een zagen we het al vroeg aankomen, de wagen van Keukenhof. Daar zat zo veel (steek)werk aan, dat moest wel “niet goed gaan”. Het mooie van het corso is dat dan alle hens aan dek gaat. Stekers(verenigingen) die juist vroeg klaar zijn, gaan helpen. Zo ook hier. Diverse extra helpende handen, die dan ook nog hun best doen, ook al is het de concurrent. Want er zijn natuurlijk geen concurrenten, allemaal voor hetzelfde doel. Vooral de hyacinten van die praalwagen, de te steken hyacinten dus, waren zeer erg veel bewerkelijk. Ze zijn dan ook van de praalwagens afgehaald om rondom te kunnen werken. Maar ook dit is weer gelukt, voor de ogen van de jury werden de laatste handelingen verricht.
Tot in detail, dit is echte ontbijtkoek
De jury dus al aan de slag op vrijdagochtend. Voor hen is het allemaal ook wat bewerkelijker geworden, vanwege het vroege vertrek uit de hal, doch meer om de wagens ook buiten te beoordelen en inclusief figuratie en muziek. Dus, rondje in de hal in de ochtend, rondje buiten in de middag en rondje met figuratie in de avond. Betekent wel dat ik tijdens de opening en mijn openingspraatje de namen van de prijswinnaar dus letterlijk in mijn handen gedrukt krijg.
Er zijn overigens drie categorieën, die voor de mooiste praalwagen (daar ging het net over), voor de beste steekprestatie (die wordt pas bekend gemaakt tijdens de medewerkersmiddag half mei) en voor de mooiste bijzondere voertuig of luxe wagen (dat wordt ook vrijdagmiddag gejureerd, maar die krijg ik dan iets eerder in handen.
Onder genot van een bakkie
het uitrijden bekijken
Het uitrijden uit de hal blijft altijd wel weer een mooi gezicht en actie. Het is direct de test of ze allemaal willen rijden en of alles heel is en het doet. In de hal namelijk mochten er al twee lekke banden worden gerepareerd en een van de nieuwe onderstellen had problemen met de frequentieregelaar (jaja, ik weet er veel van…). Dat gebeurt dan in ieder geval niet onderweg (hopen we dan maar).
Ze krijgen buiten nog een lekker bui en omdat het gelukkig niet regent doet de brandweer dat, waarvoor natuurlijk dank. Dan is het even rommelig bij het op de weg zetten van de stoet, zag ik met eigen ogen, maar een paar harde brullen en het ging weer goed. Dan, ook dank aan die ander hulpdienst, de politie, onder politie-escorte naar Noordwijkerhout, om daar langzaam maar zeker klaargezet te worden voor het stilstaand corso aldaar (oh, dan klopt mijn kop weer niet) (en de jurering). Het is er mooi weer voor.
Hier even wat rustig, maar dat is de bedriegende schijn

Al eerder wat verhaald over de verder uitbouw van de opbouwdagen, zowel organisatorisch als ten behoeve van het publiek. Beide zijn best wel of eigenlijk gewoon goed gegaan. Bijna 2500 betalende bezoekers in de 2,5 dag en natuurlijk veel van e vrijwilligers, alsmede nog een hele serie relatiebezoeken, onder meer door onze vrienden. Kortom, lekker druk geweest.

We kunnen door de Bollenstreek heen, langs de vele toeschouwers, en op naar Haarlem.


En nog geheim,
voor de openingshandeling




Geen opmerkingen: