Corso-weekie begonnen

Op deze manier best lekker, zo op het land koppen

Het harde werken is begonnen (voor zover daar nog geen sprake van was…). Wat we vooral veel doen is naar de weerberichten kijken, uiteraard voor het corsoweekend zelf (blijft het droog (het belangrijkste), wordt het niet te koud (van belang voor de kleding), wordt het niet te warm (is ook weer problematisch, voor de bloemen en ook voor wat mensen)), maar zeker ook voor de heel korte termijn. Want een van de klussen die erg belangrijk is in deze aanloopdagen, is het snijden/koppen van de hyacinten, tulpen en narcissen op het land. Volgens mij heb ik al eens verteld dat die koppen, zo noemen we dat, een soort van afval is, althans bij die bloemen die op het land staan “voor de bol”. Vroeger, jazeker vroeger, werden alle bloemen (dus hyacinten, tulpen en narcissen) op het land en met de hand gekopt. Die koppen werden dan op grote hopen (purriehopen genaamd) aan de randen van de velden gegooid alwaar ze lekker verrotten. Oh, wat zonde, hoorde je dan wel eens, ook omdat de velden werden gekopt wanneer ze op hun mooist waren. Oh wat zonde, zeiden ook een aantal bollenboeren, uhh –telers, en ze bedachten de praalwagen en later het corso om wat met die bloemen, dat afval te gaan doen. Ook de mozaïeken zijn overigens zo ontstaan.

De curvers met hyacinten lekker in de koeling

Voor het corso was het overigens toen niet zo’n grote klus om aan die koppen te komen, want ze moesten er toch vanaf en we hoefden alleen aan de telers te vragen of zij de koppen niet wilden aanstampen in de (toen nog) bollenmanden, omdat ze anders zouden beschadigen. En de meeste telers wilden dat wel doen. Maar, tijden veranderen. De hyacinten en narcissen worden niet meer gekopt. En de tulpen wel, doch machinaal, waarbij de koppen gewoon in het pad worden achtergelaten. Gevolg voor de corso-organisatie is dat we de koppen dus zelf van het land moeten/mogen halen, tegenwoordig in curverkratten. En dat betekent weer een hoop handwerk, waarbij we gebruik maken van de mensen uit Polen en omgeving die ook onderdeel uitmaken van de Bollenstreek-maatschappij, die we zijn geworden. Alle overige vrijwilligers zijn straks druk met steken van de praalwagens, dus kunnen dit koppen er niet ook nog eens bij doen.

En terug naar het weer, want daar begon ik mee. We mogen, op straffe van een schot hagel (nou ja, bij wijze van spreken), het land niet op en zeker de hyacinten niet in wanneer het gewas nat is. De kans op besmetting van het gewas en het overbrengen van ziekten, met name geelziek is berucht en erg besmettelijk, is dan veel te groot. En bij narcissen en tulpen is dat dan niet het directe probleem, maar wel is de houdbaarheid van de koppen een stuk minder wanneer ze nat de curvers in gaan.

Tulpen moeten nog even

Gelukkig is het de afgelopen week doordeweeks grotendeels goed gegaan, waardoor inmiddels de helft van de circa 5000 benodigde curvers in de cel staan. Meest hyacinten, want die zijn wat langer houdbaar dan de andere gewassen. Plus dat zeker de tulpen nog even wat tijd nodig hebben om op kleur te komen. De tulpen brengen juist de wat fellere kleuren in het corso, maar zijn (dus) altijd wat later. De verwachting is, zeker met het groeizame weer dit weekend (toch mooi dat de weergoden juist het weekend uitzochten voor de zegening van de gewassen) en het lekker zonnetje daarbij, dat we vanaf dinsdag volop in de tulpen kunnen.

Nog zo'n klusje

Daarnaast is de gehele corsohal inmiddels corsohal geworden. Omgebouwd van tennishal om straks weer dooromgebouwd te worden tot bollenexporthal. Ook dat ombouwen tot corsohal is nog wel een heel dingetje. Over de tennisvloer komt eerst plastic, om wateroverlast aan de ondervloer te voorkomen. Daaroverheen komt een laag hout, underlayment voor de geïnteresseerden, en daaroverheen dan weer een laag met afgekeurd verpakkingsmateriaal voor sap-pakken, wat in grote repen wordt uitgerold en aan elkaar vastgetapet. Heel klusje dus…

Ter voorbereiding, een heuse Stekersworkshop

Maar, dan kunnen de praalwagen ook eindelijk naar binnen en kan iedereen aan de slag met de verdere voorbereidingen. En daarover later weer meer.

Oh ja. Mocht als corso-voorzitter vorig week nog de wandelaars en lopers van Hollen door de Bollen wegschieten. Weer zo’n mooi streek-event. En samen met Wim van Meerveld (en zijn hardwerkende zoon) Bloemenhof aan Zee @Nederzandt openen. Mooie combi van zand, zee en bollen(streek).

Wim, Stijn et moi hard aan het werk (!)